İş Planı Hazırlamanın Önemi

İş planı; işletmelerin iş fikirlerini, iş yapış şekillerini, finansmanını, yeni iş kurma ve gelecek stratejilerini değerlendirdiği yazılı dokümandır. Diğer bir deyişle iş planı girişimin mevcut durumunu ve gelecek hedeflerini kapsayan ve bu doğrultuda yaptıklarını ve yapacaklarını içeren bir yol haritasıdır. Bir iş planı işletmenin kendisini değerlendirmesinin yanı sıra farklı amaçlara sahip potansiyel okuyucular için de yazılmaktadır.

Bu potansiyel okuyucular; bankalar, sermaye sahipleri, küçük ve orta ölçekli işletmeleri geliştirme ve destekleme idaresi başkanlığı (Kosgeb), BTK gibi girişimciliğe teşvik etmek için hibe veren devlet ya da özel sektör kuruluşları ve potansiyel alıcılar olarak çeşitlendirilebilir. Bu okuyucular arasında en önemlileri, bankalar gibi kredi sağlayan tedarikçilerdir. Bunun nedeni ise girişimin ya da projenin potansiyelini anlayabilmek, kapsam dâhilinde riskleri değerlendirmek ve girişimin borcunu ödeyip ödeyemeyeceğine dair tatmin olmaktır.

İş Planı Neden Önemli?

Girişimci ve KOBİ’ler için iş planı hazırlamanın avantajları; proje ya da işletmeyi bir bütün olarak düşünmek ve bu sayede pazarda başarılı olma şansını artırmak, finansman sağlanacak kuruluşlara karşı proje ya da işletmeye hâkim olduğunu kanıtlamak, mevcut durumu ve gelecek hedeflerini algılayıp zaman içerisinde detaylandırarak durum analizleri yapmak olarak tanımlanabilir. Bir girişimci ya da işletme tarafından hazırlanan iş planında; hazırlanma amacına uygun olarak işletmenin mevcut durumu ve hedeflerinin net bir şekilde ortaya koyulması, pazar araştırmaları ve finansal durum analizleriyle desteklenmesi ve işletmenin rakiplerinden nasıl ayrışacağına dair görüşlere yer verilmesi işletmenin pazarda başarılı olma şansını artırmaktadır.

500 KOBİ üzerinde yapılan bir araştırmaya göre büyüyen firmaları batan firmalardan ayıran en önemli özelliklerden biri, yazılı bir iş planının olmamasıdır. Yine başka bir çalışmaya göre KOBİ’lerin yalnızca yüzde 12’sinde uzun vadeli yazılı bir plan bulunmaktadır. (Alpkan, 2014)